XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
1.3. Aditz ohikoak deitu ditugunak, osagarri berbalez denez bezainbatean bi eratara agertzen dira: a) kontrol- eta oharmen-aditzak badira (-tzen/-ten) atzizkiarekin eta b) bestelakoak badira -(tzea/-tea) atzizkiarekin.
Adibidez:
Jakina, perpaus biak beste era desberdinez ere adieraz daitezke, eman dezagun:
Halaz ere, erdibanaketa horrek tente dirau beti, hots, kontrol- eta oharmen aditz eta beste aditzen artekoa (aditz kausatiboak aparte uzten ditugu oraindik orain).
Beraz, gorago esan duguna berbaiezta dezakegu orain ere, aditz hauek (
Eta
Azkenez, zer gertatzen da orduan
1.1. paragrafoan ikusi dugun bezala, aditz hauen osagarri berbalek berek hartzen dituzte aspektu-atzizkiak eta horregatik ez hiztegi-formaz ez eta (-tzea/-tea) edo eta (-tzen/-ten) atzizkiez erabiltzen ez direla esan dezakegu:
Berriz ere, azkenau Bizkaieraz ez dela egia esan behar dugu, euskalki horretan semimodalen eta modalen artean diferentziarik ez baitago.
2. Hau ikusita, desberdintasun sintaktikoak zertan funtsatzen diren argitzen saiatuko naiz.